buralarda bir zamanlar bir Kancule vardı, burdan kendisine sesleniyorum;
bunu okuyorsa, sırf onun profil fotoğrafını kullanıyor diye hiç tanımadığım bir profile usulca "sen Kancule misin?" dedim.
ya güleyim mi ağlayayım mı bilemedim. beni hala hatırlayanlar var. bir audrey hepburn fotoğrafı nelere kadir :)) ikinci blogu da kapattıktan sonra bir daha yeltenmedim yenisi için. zaten bu vakitten sonra birinci vazifem çocuğumu yetiştirmek olur zannediyorum :) iz bırakmışım, çok mutlu oldum. ben yazmasam da fırsat buldukça bakıyorum kim ne yapmış diye.boş bırakmayın buraları ;) Allah'a emanet olun.
oo ne çok şey değişiyor insanların hayatında :) çok sevindim gerçekten, çocuğun oldu demek, ne mutlu, güle güle büyüt, Allah hayırlı etsin.. burda ortaklaşa birinin yazdıklarını sana benzettik, neyse ki sen o dertlerden kurtulmuşsun, sevindim sahiden. ne garip, insanların birbirini görmeden yazdıklarıyla samimiyet kurması, hatırlaması yüzü, gözleri olmadan, hem de kendine ait olmayan bir fotoğraf ile.. başka kapatıp gidenler de oldu, dertliler bir de benim gibi deliler kaldı geriye ;) uğra arada belki ben de akıllanırım bir gün kimbilir..
ben yazılarından çıkardım gibi oldum da sormaya cesaret edemedim:)
YanıtlaSilben sorarım :) (şekil A)
YanıtlaSillink atabilir misiniz?
aynı blogdan bahsediyoruz sanırım:)
YanıtlaSilduy kancule bunları :)
YanıtlaSilya güleyim mi ağlayayım mı bilemedim.
YanıtlaSilbeni hala hatırlayanlar var.
bir audrey hepburn fotoğrafı nelere kadir :))
ikinci blogu da kapattıktan sonra bir daha yeltenmedim yenisi için. zaten bu vakitten sonra birinci vazifem çocuğumu yetiştirmek olur zannediyorum :)
iz bırakmışım, çok mutlu oldum.
ben yazmasam da fırsat buldukça bakıyorum kim ne yapmış diye.boş bırakmayın buraları ;) Allah'a emanet olun.
oo ne çok şey değişiyor insanların hayatında :) çok sevindim gerçekten, çocuğun oldu demek, ne mutlu, güle güle büyüt, Allah hayırlı etsin..
YanıtlaSilburda ortaklaşa birinin yazdıklarını sana benzettik, neyse ki sen o dertlerden kurtulmuşsun, sevindim sahiden. ne garip, insanların birbirini görmeden yazdıklarıyla samimiyet kurması, hatırlaması yüzü, gözleri olmadan, hem de kendine ait olmayan bir fotoğraf ile..
başka kapatıp gidenler de oldu, dertliler bir de benim gibi deliler kaldı geriye ;) uğra arada belki ben de akıllanırım bir gün kimbilir..