3 Eylül 2010

2x2


y


yürüyordu yeryüzünde,
yaslanıyordu yanındaki yorgunluğa,
yakıyordu yağmurları yüzüne değdikçe
yeniliyordu yaşamaya
yavaşlayarak yaklaşıyordu;
yokluğuna yakalanıyordu yitirdikçe
yetişirdi ye'se düstüğünde
yaz yağmurları; yalvarırdı yağsın diye yağabildiğince...
yine de yersiz yurtsuz,
yerli yersiz yürüyordu yeryüzünde.
yavaş yavaş yok oluyordu...